Kaybedilenlere

Bunu hiç yapmadım kimseye yapmadım desem de yalan olur. o yüzden okuyan herkesten ama herkesten özür dilerim onları kötü duygulara sokabilirim GERÇEKTEN ÖZÜR DİLERİM

Her şeyimi kaybettim ben, ilk olarak en güzel günümde yanımda olmayan  sevdiğim dayımı dayımı kaybettim. Benim sağ kulağımın delinemeyecek bir yeri doğuştan delik, çocukluğumda bunu kullanıp bana kız muamelesi yaparlardı memlekette ağlayarak eve dönerdim ve babaannem beni " senin kulağın doğuştan delik ve kimse sana kulağına küpe olsun diye öğüt veremeyecek dedi sen her şeyi düşüneceksin ve hiç yanlış yapmayacaksın" diyen babaannemi kaybettim. Ben  Hayatım da bunlar olmadan  önce iki kere ağladım ilkini hatırlamıyorum ama annem doğumumda ebeden kaynakladığını söylemişti, ikincisi ise sevdiğim birine onu sevdiğimi söyleyemedim ve o da bunu bilmeden başkasıyla kaçtı bunu öğrendiğim zaman ağladım.

Ve kendimi toparlarım dedim yeni bir hayata başladım. kendime çok güzel bir yaşam belirledim derken Dayı olacağımı öğrendim sevinmekten öte bir haldeydim, ve 3 gün yaşayan yeğenimi kaybettim ve tek arzum dayım dan daha iyi bir dayı olmaktı bunu bil Yeğenim ben senin hala dayın olarak kalacağım çok özür dilerim ama senden korktum korktum ve iyi dayı olamayacağım şüphesine düştüm senden özür dilerim eğer bunu duyup gitmek istediysen lütfen beni affet çünkü ben kendimi affedemiyorum. hayatımı artık değiştiremiyorum kaybettiklerime üzülmekten kazanabileceklerime bakamıyorum. Sevgiden yoksunum ne kadar çok sevenin varsa eğer kendini sevmiyorsan hayattan tat alamazsın. Özür dilerim.